Para politikası, bir ülkenin ekonomik hedeflerine ulaşmak için para arzı, faiz oranları ve döviz kuru gibi araçları kullanarak ekonomi üzerinde etki yaratmaya çalışan bir makroekonomik politika türüdür. Para politikası, genellikle merkez bankaları tarafından yürütülür ve enflasyon, büyüme, istihdam, dış ticaret ve ödemeler dengesi gibi makroekonomik değişkenleri etkilemeyi amaçlar.
Para politikasının temel aracı, merkez bankasının kısa vadeli faiz oranıdır. Merkez bankası, faiz oranını artırarak veya azaltarak para arzını ve talebini etkiler. Faiz oranı arttığında, para arzı daralır, para talebi azalır, kredi maliyeti yükselir, yatırım ve tüketim harcamaları azalır, döviz kuru değer kazanır ve enflasyon baskısı azalır. Faiz oranı azaldığında ise tam tersi etkiler ortaya çıkar.
Merkez bankaları, para politikasını uygularken genellikle bir enflasyon hedefi belirler ve bu hedefe ulaşmak için faiz oranını ayarlar. Enflasyon hedeflemesi, merkez bankasının şeffaf, hesap verebilir ve öngörülebilir olmasını sağlar. Enflasyon hedeflemesi yapan merkez bankaları, enflasyon beklentilerini yöneterek fiyat istikrarına katkıda bulunur.
Para politikasının etkinliği, ekonomideki yapısal faktörler, kurumsal kalite, finansal piyasaların gelişimi, beklentilerin oluşumu ve diğer ekonomik politikalarla uyum gibi unsurlara bağlıdır. Para politikası tek başına ekonomik sorunları çözemez ve uzun vadede reel büyümeyi etkileyemez. Para politikasının başarısı için mali disiplin, yapısal reformlar ve siyasi istikrar gibi destekleyici faktörler gereklidir.